003 "Czuli jak przez ich ciała przechodzi fala rozkoszy i euforii"

Ruszyła w stronę wejścia, szybkim i pewnym krokiem zmierzała ku bramie, już była przy furtce, kiedy poczuła czyjąś dłoń na ramieniu. Poczuła jak zimne dreszcze przechodzą ją po ciele. Spojrzała w górę i zobaczyła jego orzechowe oczy. Gwałtownie zmiękła.


Patrzyli sobie w oczy przez dłuższą chwilę, kiedy ktoś im przerwał przechodząc przez furtkę. Korzystając z okazji Kath, uwolniła się z uścisku Toby'ego i  uciekła w stronę pobliskiego parku. Chciał za nią pobiec, kiedy dotarło do niego, że nawet jeśli by ją dogonił, to nie wiedział by co jej powiedzieć. Z mieszanymi uczuciami wszedł do budynku szkoły. Jak zwykle czuł dziesiątki spojrzeń na sobie, zaczął szukać Vicki. Kiedy wreszcie odnalazł swoją dziewczynę został obsypany setkami pytań i stwierdzeń jakim to dupkiem on jest. Wytrwale słuchał oskarżeń i pytań typu: "Kim ona jest?", "Skąd ją znasz?", "Czemu ty się na nią tak gapiłeś?" "No, odpowiedz wreszcie". Za każdym razem, kiedy już miał odpowiedzieć na pytanie, ta rzucała kolejne. Chwycił jej twarz w swoje dłonie i namiętnie pocałował jej usta, po czym mruknął jej do ucha kilka "słów". Momentalnie zmiękła, zyskał na tyle dużo czasu aby zdążyć jeszcze na jednego papierosa.

Zauważył Alexa właśnie wychodził na tyły szkoły. Namiętnie pożegnał się z swoją dziewczyną i wyszedł za przyjacielem. Alex opierał się o ścianę wyciągając pojedynczego papierosa z pudełka. Ustawił się obok jego i wyciągnął własne. Lekko przypalając, czuł wścibskie spojrzenie kumpla. Zignorował to i zachłannie się zaciągnął, w tym momencie przypomniał mu się widok Kath.

Nie potrafił zapomnieć jej twarzy, nie ważne o czym pomyślał i tak wracał ten obraz. Kiedy spojrzenie przyjaciela było zbyt denerwujące spojrzał się na niego.
- No co?- zapytał rozdrażniony.
- Nic, tylko no wiesz. Ta dziewczyna, na, którą się gapiłeś.
- Co?
- No, o co z nią chodzi? - Głęboko się zaciągnął i spojrzał na niego.
- Nic. Znam ją z poprzedniej szkoły. - nastąpiła chwila ciszy,
- Ach, tak na pewno, a czy przypadkiem to nie ta dziewczyna?
- Jaka?
- Harris, do jasnej cholery. Czy to nie TA DZIEWCZYNA, Kath, czy jak jej tam?
- Ciszej, no tak, może to ona.
- Czyli nie była tylko twoją przyjaciółką? - Zapytał dociekliwie.
- Była tylko przyjaciółką, ale teraz ... - westchnął i się lekko uśmiechnął.
- Kurwa, stary ogranij się, bo jak Vicki coś wyczai będziesz miał przesrane.
- Co ja poradzę, jak tylko na nią patrzę to.... ja pierdole. - Uśmiechnął się jak kretyn i ponownie się zaciągnął. Alex zrobił ten swój debilny uśmiech za co oberwał. - A tak na serio, o co z nią chodzi?
- Sam nie wiem, ona jest inna, nieprzewidywalna, a Vicki jest .... - Taka jak inne - dokończył za niego. - No właśnie, po za tym z Kath ... - Dobra, już rozumiem, chodź bo nam wstawi spóźnienie.
Weszli do klasy z lekkim spóźnieniem. W poszukiwaniu wolnej ławki minął Vicki i obdarzył ją zniewalającym uśmiechem.

"To wasz ostatni rok", "Zastanówcie się", "Skupcie się", "Pomyślcie nad swoją przyszłością". Tak mijały mu lekcje, w kółko słyszał jak to ważny jest ten rok i jak bardzo on będzie wpływał na ich przyszłość. Nie potrafił nic konkretnego zapamiętać, starał się, ale nie mógł. Cały czas myślał jak bardzo Kath się zmieniła i jak bardzo teraz mu na niej zależy, nigdy wcześniej nie pragnął niczego i nikogo tak mocno. Pragnął jej, jej całej. Chciał dotykać jej delikatnego ciała, słyszeć jej perlisty śmiech i czuły szept. Chciał jej tak bardzo. Jeszcze dwa lata temu, była w jego zasięgu, a teraz jest dalej niż kiedykolwiek. Czuł wojnę w swojej głowie, która pustoszy mu umysł, nie potrafił robić niczego, miał wrażenie, że zawładnęła jego organizmem. Cały czas wyobrażał sobie jak wspaniale było by mieć ją tylko dla siebie.

Poczuł ulgę po zakończeniu lekcji. Wreszcie mógł dać upust swoim uczuciom. Wsiadł na swój motocykl, zdjął marynarkę od mundurku i założył swoją skórzaną kurtkę. I odjechał ku oburzeniu swojej dziewczyny, której nie podwiózł. Jeździł po mieście całe popołudnie rozmyślając nie tylko o Kath, ale też o Vicki i o tym co do nie czuje, o Alexie, o Jamesie, którego nie widział od pierwszej lekcji, o rodzicach....Za każdym razem kiedy myśli schodziły na temat rodziców momentalnie przyśpieszał to pozwalało chodź na chwilę odłożyć na bok problemy. Robiło się późno, a jego miasto już kompletnie opustoszało pozostały tylko nie liczne samochody. Po powrocie do domu opadł na łóżko z nadzieją, że uda mu się zasnąć, no cóż nadzieja matką głupich. W domu panowała już kompletna cisza, przerywana cichymi chrapnięciami ojca. Wyjrzał przez okno, które ukazywało mniejszą część miasta i park oddzielający osiedle domów jednorodzinnych i szkołę. Był całkiem duży, a przy tym zniewalająco piękny. Był pusty, chociaż nie, na pagórku pod drzewem gdzie stała ławka, a obok jej latarnia, siedziała dziewczyna. Lampa oświetlała jej profil. Na jej widok zrobiło mu się gorąco i jednocześnie zimno, toczył walkę z własnym organizmem, który tak gwałtownie zareagował na widok Kath.
Właśnie, to była Kath, mógł by rękę sobie uciąć, że to właśnie ona. Była pusta i jakby smutna. Bez wyrazu patrzyła przed siebie, na miasto. Patrzył na nią jak zahipnotyzowany. Otworzył okno i po pływem emocji opuścił swój pokój ześlizgując się z dachu. Szedł w jej kierunku, cały czas słyszał cichy głosik, który podpowiadał mu, że powinien zawrócić, ale pragnienie było silniejsze. Jej włosy lekko powiewały pod pływem wiatru, czuła czyjeś spojrzenie na sobie, pomimo tego nie uciekała, jakby postąpiła rozsądna dziewczyna. Był coraz bliżej. W końcu był na tyle blisko aby usiąść obok niej. I tak też postąpił. Drgnęła, kiedy poczuła jak ktoś siada obok niej. Przestraszona obróciła głowę, abo zobaczyć kim jest tajemniczy osobnik. Spojrzała na niego, pojedyncza łza powoli spłynęła po jej policzku. Toby podniósł rękę i delikatnie otarł jej policzek. Była taka delikatna. Kath podniosła swoją dłoń i opuszkami palców dotknęła jego ręki, przytrzymując ją na swojej twarzy. Spojrzała w górę i ponownie oddała się emocjom, zaczęła płakać. Objął ją całym ciałem, byli w siebie wtuleni prze kilka dobrych minut, kiedy Kath wydostała się z przyjemnego uścisku i lekko opuchniętymi oczami spojrzała na niego. Miała wrażenie, że te dwa lata w ogóle nie miały miejsca i wszystko jest po staremu, jednak tym razem uczucia do Toby'ego były inne, silniejsze. Przybliżyła swoją twarz do chłopaka, tak, że dzieliły ich zaledwie centymetry. Chwycił jej twarz w swoje ręce i lekko musnął jej usta.

 Odwzajemniła pocałunek mocniej przyciskając swoje wargi. Pocałunek z delikatnego przerodził się w namiętny taniec języków. Czuli jak przez ich ciała przechodzi fala rozkoszy i euforii. Oboje pragnęli aby ta chwila nie przestawała trwać.

________________________________________

Mam wrażenie, że rozdział nie jest dokończony. Jednak gdybym dodała coś do ostatniej sceny zepsuło by to klimat. Rozdział był pisany trochę na szybko, ale nie jest taki okropny jak na początku myślałam, że będzie. Nie mam pojęcia co by tu jeszcze dodać, komentujcie, obserwujcie, piszcie na e-mail. 

PS Jeśli masz własnego bloga i chciałbyś abym go umieściła w następnym poście, pisz, napewno go umieszczę. 

e-mail : katherina,please.safe.me@gmail.com